Over lastige kinderen en geluk

Er zijn van die boeken die je gewoon wat door de kamer moet laten zwerven. Zo nu en dan even verplaatsen omdat je aan het opruimen bent. Een paar pagina’s lezen. Besluiten dat je het boek toch nog even op de stapel terug legt. Op een verloren momentje weer een paar pagina’s lezen. Op de leuning van de bank laten liggen. Weer eens een hoofdstukje doorakkeren. Vooral niet in de kast zetten. ‘Lastige kinderen? Heb jij even geluk’ van Berthold Gunster is zo’n boek.

Waarom eigenlijk jiskaschrijft.nl?

Onderweg naar huis word ik ingehaald door Jan-Berno. Tenminste: ik neem aan dat hij het is. Aan de stang van zijn fiets hangt namelijk een bordje met “Janberno.nl”. Ik werd stiekem benieuwd naar wat er op die site zou staan. Het blijkt de verzamelwebsite van een buurtgenoot, waarop allerlei projecten te zien zijn waar hij aan werkt. Kleurrijke foto’s van Utrecht, een weblog en het kampioenschap ‘Kolonisten van Lunetten’. Dat je het maar weet te vinden. En kennelijk werkt zo’n bordje dan toch. Dat zette me aan het denken.

Slaap!

Een stukje schrijven over een boek terwijl ik dat maar voor een deel gelezen had. Ik durfde het eigenlijk niet aan. Totdat we van de week bij vrienden aan tafel zaten en zij net zo lyrisch als ik waren over dat boek. En ook maar een deel hadden gelezen. We concludeerden dat het best prettig zou zijn als meer ouders dit boek zouden kennen. Dus dan toch maar een stukje.

Tropenjaren

Het is een uur of negen ’s avonds als ik onder de wol kruip. M’n voeten zijn koud, want ik heb zonder pantoffels aan een poosje met m’n zusje gebeld. Aan het einde van het gesprek vertel ik haar dat ik van plan was om naar bed te gaan, net op het moment dat zij belde. Het was nog vroeg inderdaad, en het was niet de eerste keer die week dat ik er zo vroeg in lag. “Het zijn tropenjaren hè?!”, constateerde zij.

Easy peasy: toch niet zo heel gemakkelijk

Ik had me verheugd op dit kookboek en baalde er in eerste instantie van dat er bij de bieb een vrij lange wachttijd was. Na een paar weken kwam pas het verlossende mailtje en kon ik mijn reservering ophalen. Easy peasy: een gezonde basis voor de allerkleinsten. De foto’s van mooie kindjes en van het prachtig gestylde eten lachten me toe. Aan de slag!